Inny przykład - piłki tenisowe. Jak podaje „Global Sustainable Sport”, co roku produkuje się ich 325 milionów, z czego większość po dość krótkim czasie trafia na wysypiska śmieci. Eksperci wyjaśniają, że tradycyjne piłki tenisowe są pokryte tkaniną zawierającą włókna z nylonu czy poliestru, które nie ulegają biodegradacji i nie nadają się do recyklingu. Stają się więc odpadami.
Podobnie jak obuwie. Statystyki pokazują, że w skali globalnej wyrzuca się rocznie 22 miliardy par butów, z czego jedynie 5 procent ulega recyklingowi. W przypadku profesjonalnego obuwia sportowego problem jest głębszy, ponieważ na ogół jest ono wytwarzane z materiałów, które szybko tracą swoje właściwości i lądują na wysypisku.
Dlatego UEFA wydała niedawno nowe wytyczne w sprawie gospodarki obiegu zamkniętego w obszarach żywności, napojów, odzieży i sprzętu, a także materiałów eventowych oraz energii i wody. Chodzi o to, by sukcesywnie zmniejszać ilość odpadów i rozwijać recykling.
Pierwsze efekty widać już po działaniach firm sportowych. Niektóre próbują na masową skalę przetwarzać zużyte piłeczki, dzieląc je na filc i gumę, a następnie wykorzystując gumę do produkcji nowych, pokrytych biodegradowalnym filcem z wełny i bawełny. W efekcie powstaje bardziej ekologiczna piłka, przyczyniająca się do redukcji 20 tysięcy ton niewłaściwie zagospodarowanych odpadów rocznie. Inne odzyskują zużyte dętki rowerowe, przetwarzając je ponownie na oryginalny butyl zamiast pozyskiwać nowe materiały. Jeszcze inne proponują sportowcom kombinezony z naturalnej gumy.
Eksperci podkreślają jednak, że sam recykling to za mało, bo głównym źródłem sukcesu w dziedzinie proekologicznej produkcji powinna być zmiana modelu biznesowego. Dobrze jednak, że branża dostrzega problem i zaczyna działać.
Autor: Przemysław Szubartowicz
