Okazuje się, że ograniczenie globalnego ocieplenia do 1,5 st. Celsjusza w stosunku do epoki przedprzemysłowej - co jest celem porozumienia paryskiego z 2015 r. - może nie powstrzymać topnienia lodowców. A to z kolei nie zapobiegnie zmniejszeniu prędkości prądów oceanicznych, co ma bezpośredni wpływ na klimat.
Takie wnioski mogą płynąć z badań naukowców z australijskiego Uniwersytetu w Melbourne, choć oczywiście nie są one rozstrzygające. W raporcie opublikowanym na łamach „Environmental Research Letters” stwierdzili oni, że topniejąca pokrywa lodowa może przede wszystkim znacząco spowolnić największy system prądów obiegający kulę ziemską - Prąd Wiatrów Zachodnich.
Jak podała AFP, w badaniu wykorzystano jeden z najpotężniejszych komputerów do modelowania. A cytowany przez agencję Bishakhdatta Gayen z australijskiej uczelni powiedział, że zachwianie funkcjonowania sytemu, który odgrywa ważną rolę w globalnych wzorcach klimatycznych, będzie mieć „poważne konsekwencje” dla warunków atmosferycznych. Wyjaśnił, że Prąd Wiatrów Zachodnich „przenosi ogromne masy wody przez oceany Indyjski, Atlantycki i Spokojny”.
Zgodnie z modelem przeprowadzonym przez naukowców z Australii, Indii i Norwegii, którzy uczestniczyli w realizacji projektu, topnienie czap lodowych „spowodowałoby napływ dużych ilości słodkiej wody do prądu, co doprowadziłoby do zmiany stężenia soli w oceanie i utrudniło cyrkulację zimnej wody między powierzchnią a głębinami”. A to z kolei ułatwiłoby glonom i mięczakom kolonizację Antarktydy.
Naukowcy podkreślili, że wyniki ich badań odbiegają od dotychczasowych prognoz, które mówiły, że prędkość wody w trzech oceanach między 40 a 56 st. szerokości geograficznej południowej będzie rosnąć. Podkreślili, że „słabo obserwowany region” wymaga dalszych obserwacji i modelowania, by „zrozumieć, w jaki sposób ta część świata reaguje na zmiany klimatu”.
Autor: Przemysław Szubartowicz
