Magurski Park Narodowy. Cisza, spokój i dzika natura

Piękne krajobrazy parku można było obserwować z lotu balonem na uwięzi. Uczestnicy wzięli również udział w warsztatach rękodzieła oraz mogli przyjrzeć się z bliska pracy czworonogów z tamtejszego GOPR. Nie zabrakło tez pyszności przygotowanych przez Koła Gospodyń Wiejskich. Głównym punktem wydarzenia było wspólne sprzątanie szlaków - bo jak mówi hasło naszej akcji, warto być w porządku dla planety!

Każda taka impreza wspierająca działania ekologiczne jest bardzo cenna, a tym bardziej w parku narodowym. Jest to jedna z pierwszych imprez, które od lat organizujemy w formie pikniku na terenie Ośrodka Edukacyjno-Muzealnego w Krempnej, na terenie Magurskiego Parku Narodowego - mówi Norbert Kieć dyrektor parku.

Więcej o szczegółach akcji w relacji Katarzyny Szczyrek z Polsat News:

Jego symbolem jest orlik krzykliwy, leży w sercu Beskidu Niskiego, a założono go w 1995 roku. To oczywiście Magurski Park Narodowy – cicha i spokojna ostoja dzikiej przyrody, gdzie można złapać głęboki oddech od codziennego zgiełku. Park położony jest na terenie dwóch województw – podkarpackiego (aż 90 proc.) oraz małopolskiego (10 proc.), w samym centrum Beskidu Niskiego, należącego do megaregionu Beskidy Środkowe. Zajmuje powierzchnię 194,39 km², wraz z otuliną 229,69 km². Siedzibą dyrekcji parku jest miejscowość Krempna – gdzie będzie się odbywać akcja Stowarzyszenia. Miłośnicy aktywnego wypoczynku znajdą tu 69 km szlaków rowerowych, stadninę koni i dobrze oznakowane trasy dla pieszych wędrówek. W Ożennej znajduje się przejście graniczne na Słowację w ramach tzw. małego ruchu granicznego.

Magurski Park Narodowy to bogactwo nieskażonej przez człowieka przyrody. Występuje tu prawie 800 gatunków roślin i niemal 200 gatunków zwierząt (nie wliczając owadów). 59 gatunków roślin objętych jest ochroną ścisłą, 11 częściową, a 12 wpisanych jest do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin.

 

W parku żyje najliczniejsza populacja orlika krzykliwego w Polsce. Jest to około 25 do 30 par. Można go obserwować od kwietnia do września, po czym jesienią ptaki odlatują do Afryki. To również ostoja ssaków – niedźwiedzi, wilków, jeleni oraz żbików, ale także gadów i płazów – w tym żmii zygzakowatej, zaskrońca, salamandry plamistej czy traszki.

Wędrując po parku, warto zobaczyć najstarszy w Beskidach Niskich Rezerwat Skalny Kornuty – czyli ciekawie uformowane skały z piaskowca magurskiego, udać się pod Wodospad Magurski lub wejść na najwyższy szczyt - Wątkową (846 m n.p.m.).

W Magurskim Parku Narodowym spotykamy nie tylko bogactwo flory ale również fauny. Aż 95 proc. jego powierzchni zajmują lasy oraz zarośla. Występują tam dwa piętra roślinne – pogórze i regiel dolny. To pierwsze sięga do wysokości 530 m n.p.m., z przewagą drzewostanu sosny. Znajdują się tu również łąki, pastwiska oraz torfowiska. Powyżej zaczyna się regiel dolny zajmujący 57 proc. powierzchni Parku, gdzie dominują głównie lasy bukowe.  

 

Spacerując po Magurskim Parku Narodowym, warto podziwiać zarówno piękne widoki, ale też od czasu do czasu spoglądać pod nogi, aby obserwować wyjątkowe rośliny. Już wkrótce magurskie łąki pokryją się liliowym dywanem zimowitów jesiennych. Choć te urocze kwiaty przypominają krokusy, to w przeciwieństwie do nich zwiastują zbliżającą się jesień. Zimowity jesienne kwitną od sierpnia do września, a nawet w październiku. Liliowe kwiaty budzą zachwyt ale są też silnie trujące. Dlatego zwierzęta instynktownie je omijają. Dla ludzi mogą być niezwykle niebezpiecznie.  Zachwycajmy się więc ich wyglądem z daleka. Oprócz ziemowitów warto też zwrócić uwagę na berberysa pospolitego, czosnek niedźwiedzi, różę francuską czy cebulicę dwulistną.

Chcemy wspólnie chronić bogactwo przyrodniczego Magurskiego Parku Narodowego, dlatego organizujemy tu akcję sprzątania oraz warsztaty ekologiczne. Dołączcie do nas, aby wspólnie budować zieloną społeczność.

Autor: Karolina Pawłowska
Fot. Daniel Baron